POZNAŃSKI KOMPROMIS I ZAUFANIE
Kim będą wiceprezydenci Poznania? Nad tym tematem zastanawiają się mieszkańcy stolicy Wielkopolski w ciągu ostatnich dni. Informacje, które docierają do mediów w zasadzie zmieniają się każdego dnia. Prezydent stoi przed sporym wyzwaniem.
Wojciech Cwalina: „Od kilku dekad mówimy o mediatyzacji polityki, czyli o tym, że gra polityczna rozgrywa się poprzez media”
W ostatnich dniach do czerwoności rozgrzały się media społecznościowe, a kolejne kandydatury są szeroko komentowane. Spirale nakręcają trochę też dziennikarze, którzy według „nieoficjalnych” informacji podają możliwe nazwiska. Również i takie, które mogą już wiceprezydentami nie być. Nie chcę gdybać, kto faktycznie wiceprezydentem zostanie, bo o tym dowiemy się zapewne w przyszłym tygodniu. Ale chcę zwrócić uwagę jak to trudna decyzja.
Hannah Arendt: „Im mniej polityki, tym więcej wolności”
Jacek Jaśkowiak znalazł się w ciekawej sytuacji. Jeszcze nie został oficjalnie zaprzysiężony, a już członkowie jego partii przeciwstawiają się jego pomysłom. I to nie chodzi o idee, pomysły, konkretne rozwiązania, ale o jego najbliższych współpracowników. Co będzie później? Cóż, to jest właśnie ten element startu z ugrupowania politycznego, że nie wszystkie decyzje można podejmować samodzielnie. Znaczy można, ale wtedy poparcie może w ciągu kilku chwil zniknąć. Ale to też złe, bo wsparcie partii może się przydać. W Radzie Miasta. W Warszawie. W województwie. Więc co zrobić?
Ambrose Bierce: „Kompromis: takie dopasowanie sprzecznych interesów, które daje każdej stronie satysfakcję na myśl, że dostała to, czego nie powinna była dostać, i że nie pozbawiono jej niczego, co jej się sprawiedliwie należało”
Mądry polityk przede wszystkim powinien potrafić osiągnąć kompromis. Nowy prezydent musi starać się zadowolić wszystkich – od PO, przez społeczników, po SLD. Tak, po SLD, bo mimo że jak potwierdza sam Tomasz Lewandowski, nic nie zostało mu obiecane przed II turą (poza potwierdzeniem chęci do zmian), to oczywistym jest, że wsparcie tego kandydata było ważnym punktem przed decydującym wyborem na prezydenta. A co może być gorszego od zrobienia sobie wrogów ( nie mówię tu tylko o politykach, ale o również o wielu wyborcach) już pierwszego dnia po oficjalnym zaprzysiężeniu? Dlatego Jacek Jaśkowiak musi koniecznie szukać kompromisu, który zaakceptują wszystkie strony.
Agnieszka Graff: „Jesteśmy krajem o najniższym w Unii poziomie zaufania społecznego. Jedynie 10 proc. społeczeństwa ma zaufanie do innych niż członkowie własnych rodzin ludzi – w krajach skandynawskich jest to 60–70 proc. Niski poziom zaufania przekłada się na niski poziom kapitału społecznego, niechęć do angażowania się w cokolwiek, co wykracza poza interes własny i najbliższych.”
Z drugiej strony, dlaczego tak wiele osób chce oceniać prezydenta na podstawie tego, jakich wybierze sobie zastępców? Przecież to oczywiste, że wybierze takich, z którymi będzie mógł realizować to, co zaplanował. Z zaskoczeniem czytam wypowiedzi osób, które jeszcze parę dni temu dawały prezydentowi „kredyt zaufania”, albo jawnie cieszyły się z jego zwycięstwa, a teraz już rozważają, co będzie jak wybierze kandydatów na wiceprezydentów, którzy nie będą im odpowiadali. Otóż mili Państwo, tak nie można. Wybraliście takiego prezydenta, dajcie mu zdecydować, z kim chce pracować, zaufajcie mu, pozwólcie działać, a dopiero potem oceniajcie. Bo w przeciwnym przypadku, jeżeli ktoś będzie niewiarygodny to Wy, a nie nowy prezydent.
-------
Źródła cytatów
„Od kilku dekad mówimy o mediatyzacji polityki, czyli o tym, że gra polityczna rozgrywa się poprzez media” Wojciech Cwalina
Źródło: Jak mówić, żeby nie mówić, z doktorem Wojciechem Cwaliną – psychologiem marketingu politycznego – rozmawiała Maria Radziewicz, „Polityka”, 28 lipca 2007
„Im mniej polityki, tym więcej wolności” Hannah Arendt
Źródło: La crise de la culture, 1972
„Kompromis: takie dopasowanie sprzecznych interesów, które daje każdej stronie satysfakcję na myśl, że dostała to, czego nie powinna była dostać, i że nie pozbawiono jej niczego, co jej się sprawiedliwie należało” Ambrose Bierce
Źródło: The Devil’s Dictionary, 2006
„Jesteśmy krajem o najniższym w Unii poziomie zaufania społecznego. Jedynie 10 proc. społeczeństwa ma zaufanie do innych niż członkowie własnych rodzin ludzi – w krajach skandynawskich jest to 60–70 proc. Niski poziom zaufania przekłada się na niski poziom kapitału społecznego, niechęć do angażowania się w cokolwiek, co wykracza poza interes własny i najbliższych.” Agnieszka Graff
Źródło: Więcej niż równy kawałek tortu, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 września 2012.
Przeczytaj poprzedni wpis
KAMPANIA SMUTNA I WESOŁA
