Wydarzenia

Źródło: wikipedia.pl/ poznan.pl/ NAC

Mija kolejna rocznica słynnej wizyty Jana Pawła II w Poznaniu.

Jan Paweł II cztery razy odwiedził Wielkopolskę. Trzykrotnie odwiedził Gniezno, raz Kalisz, raz Licheń i dwa razy Poznań.

20 czerwca 1983 roku Jan Paweł II, jako papież, gościł w Poznaniu po raz pierwszy. Przybył do naszego miasta helikopterem z Częstochowy ok. godz. 9.20. Jego pobyt trwał do godz. 16.00 - z Poznania odleciał helikopterem do Katowic. Chciał wtedy stanąć pod pomnikiem ofiar Poznańskiego Czerwca 1956 roku, ale władze PRL nie wyraziły na to zgody.

Dlatego też Jan Paweł II odprawił Mszę św. na Łęgach Dębińskich. Beatyfikował wówczas siostrę Julię Marię Ledóchowską - w zakonie matkę Urszulę - założycielkę Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Szarych. Poznań przeszedł wtedy do historii Kościoła powszechnego jako pierwsze słowiańskie miasto, w którym Biskup Rzymski wypowiedział formułę beatyfikacji. Podczas nabożeństwa Jan  Paweł II mówił wówczas:

„Zdaję sobie sprawę, że miejsce, na którym stoję, odegrało podstawową rolę nie tylko w historii chrześcijaństwa, ale także w historii państwa i kultury polskiej. Katedra pod wezwaniem świętych Apostołów Piotra i Pawła świadczy o tym, że od początku Kościół na tej ziemi piastowskiej i w całej Polsce związał się z Rzymem. Z Rzymem - nie tylko jako stolicą Piotra, ale także jako ośrodkiem kultury. Stąd też kultura polska posiada znamiona nade wszystko zachodnioeuropejskie.”

„Pragnę jeszcze przed końcowym błogosławieństwem pozdrowić ponownie wszystkich obecnych, nie tylko przedstawicieli miasta Poznania i Archidiecezji Poznańskiej, ale także pielgrzymów przybyłych spoza Archidiecezji. Przede wszystkim z Archidiecezji Gnieźnieńskiej, która tak blisko graniczy z Poznańską; z Diecezji Włocławskiej z Księdzem Biskupem ordynariuszem i Biskupami pomocniczymi; z Diecezji Chełmińskiej - również Księdza Biskupa ordynariusza i jego Współpracowników w biskupstwie; z Diecezji Gorzowskiej Biskupa Wilhelma Plutę z Biskupem pomocniczym; z Diecezji Koszalińskiej Biskupa ordynariusza i Biskupa pomocniczego.”

Na koniec Jan Paweł II dodał: „Poznań dał Polsce i Kościołowi kilku biskupów: tych biskupów, rodaków poznańskich, pragnę także serdecznie pozdrowić w naszej dzisiejszej wspólnocie”.

Po obiedzie w rezydencji arcybiskupów poznańskich Papież nawiedził katedrę. Jan Paweł II modlił się przy grobach pierwszych książąt i królów polskich w Złotej Kaplicy oraz przy grobach arcybiskupów poznańskich w podziemiach katedry.

Drugi raz papież Jan Paweł II odwiedził Poznań 3 czerwca 1997 roku. Wówczas  w czasie liturgii słowa na placu Mickiewicza, Papież mówił głównie do młodzieży.

„Drodzy mieszkańcy grodu Przemysława, drodzy młodzi przyjaciele, z całego serca dziękuję wam za to spotkanie i za udział w nim tak liczny, choć jest to czas egzaminów, wystawiania ocen na świadectwach. Witam i pozdrawiam każdą i każdego z was po kolei, a poprzez was i z wami pragnę powitać i pozdrowić całą młodzież polską, a także waszych rodziców, wychowawców, duszpasterzy, profesorów i całe środowisko uniwersyteckie. Słowa serdecznego pozdrowienia kieruję do pasterza Kościoła poznańskiego, do jego biskupów pomocniczych i do Ludu Bożego umiłowanej archidiecezji. Pozdrawiam również księdza arcybiskupa Jerzego Strobę, który w archidiecezji poznańskiej przez długie lata spełniał posługę pasterską. Dziękuję mu za wszystko, co uczynił dla Kościoła powszechnego, a zwłaszcza dla Kościoła w Polsce.”

„Tu, na tym miejscu, na placu Adama Mickiewicza, stał kiedyś pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa - widomy znak zwycięstwa Polaków odniesionego dzięki wierze i nadziei. Pomnik był wzniesiony w 1932 roku ze składek całego społeczeństwa, jako wotum dziękczynne za odzyskanie niepodległości. Odrodzona Polska skupiła się przy Sercu Jezusa, aby z tego źródła miłości ofiarnej czerpać siłę do budowania przyszłości Ojczyzny na fundamencie Bożej prawdy, w jedności i zgodzie. Po wybuchu drugiej wojny światowej pomnik ten okazał się tak niebezpiecznym symbolem chrześcijańskiego i polskiego ducha, że został zburzony przez najeźdźcę na początku okupacji.”

Na koniec spotkania Jan Paweł II żartował ze zgromadzoną młodzieżą, która nie chciała, żeby opuszczał pl. Mickiewicza.

Przeczytaj poprzedni artykuł!

„PARKI NIE SĄ MIEJSCEM DO ORGANIZOWANIA IMPREZ” BĘDĄ ZMIANY?