NOWY ŚWIĘTY Z POZNANIA?
Do przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski i jednocześnie metropolity poznańskiego, trafiło prawie pięć tysięcy podpisów z prośbą o wszczęcie procesu beatyfikacyjnego abpa Antoniego Baraniaka.
Podobna akcja zbierania podpisów prowadzona jest również pod listem do prezydenta Andrzeja Dudy. Sygnatariusze chcą, aby abp Baraniak otrzymał pośmiertne odznaczenie państwowe. Swój wniosek motywują męstwem i walką w obronie Prymasa Stefana Wyszyńskiego.
Antoni Baraniak urodził się 1 stycznia 1904 roku w Sebastianowie. W 1920 roku wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Salezjańskiego. W latach 1921-1924 studiował filozofię. W 1925 roku złożył śluby wieczyste u Salezjanów. W latach 1927-1931 przebywał w Rzymie, gdzie odbywał studia teologiczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Uzyskał stopień doktora. W 1930 roku przyjął w Krakowie z rąk abp. Adama Sapiehy święcenia kapłańskie.
W 1933 roku ks. Baraniak został powołany przez prymasa Polski kard. Augusta Hlonda na sekretarza i osobistego kapelana. Wybuch II wojny światowej zmusił Prymasa Polski i jego sekretarza do opuszczenia kraju. W raz z nim przebywał najpierw w Rzymie, później w sanktuarium Lourdes a następnie w benedyktyńskim opactwie Hautecômbe w Sabaudii.
Po śmierci kardynała Hlonda został sekretarzem i kapelanem kolejnego prymasa – kard. Stefana Wyszyńskiego. Ks. Baraniak jako sekretarz prymasa redagował i wysyłał do władz państwowych liczne pisma oraz petycje w sprawie uwolnienia aresztowanych lub przesłuchiwanych księży, zakonników i świeckich.
Kiedy funkcjonariusze UB aresztowali kard. Wyszyńskiego, to bp Baraniak zastąpi go w pełnieniu obowiązków. Kilka godzin później także i on został zatrzymany. Po wielu miesiącach bp Baraniak trafił do szpitala więziennego, gdzie stwierdzono u niego m.in. przewlekłe zapalenie wyrostka robaczkowego i zapalenie dróg żółciowych.
Po swoim uwolnieniu w październiku 1956 r. biskup Antoni Baraniak pozostawał dalej kierownikiem Sekretariatu Prymasa. W maju rok później papież Pius XII mianował go arcybiskupem poznańskim. Organizował uroczystości milenijne w 1966 roku oraz obchody 1000-lecia biskupstwa w Poznaniu dwa lata później.
Brał udział w Soborze Watykańskim II, należąc do Komisji Kościołów Wschodnich. Potem został też Przewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Realizacji postanowień Soboru Watykańskiego II w Polsce. Przeprowadził I powojenny Synod Archidiecezji Poznańskiej (1968). Zorganizowany po 230 latach przerwy, był jednym z pierwszych synodów w Polsce po „Vaticanum II”.
Abp Baraniak zmarł w poznańskim szpitalu 13 sierpnia 1977 roku.
(Źródło: episkopat.pl)
Przeczytaj poprzedni artykuł!
ZATRZYMAJ SIĘ NAD LOSEM SYRYJCZYKÓW. WYŚLIJ POCZTÓWKĘ.
