ARCYBISKUP GĄDECKI CYTUJE PAPIEŻA FRANCISZKA I MÓWI O UCHODŹCACH
W swojej homilii na Boże Narodzenie abp Stanisław Gądecki nawiązywał do słów papieża Franciszka i mówił o uchodźcach: Chrześcijanie - będąc uczniami Jezusa, „Księcia Pokoju"- są wezwani do realizacji pokoju tak w swoim wnętrzu jak i na zewnątrz siebie.
Poniżej fragment homilii:
Zaprowadzenie pokoju jest uzależnione głównie od uznania tego, że w Bogu jesteśmy jedną rodziną ludzką. Myśląc o uchodźcach trzeba sobie najpierw przypomnieć, że - według Biblii - łączy nas z nimi szczególna więź. „Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim [...] z jednego [człowieka] wywiódł cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię ziemi" (Dz 17,24.26). Podkreślił to apostoł Paweł mówiąc o tym, iż cały rodzaj ludzki ma swój początek w Bogu. „Jesteśmy bowiem z Jego rodu" (Dz 17,28). Mądrość wiary umacnia w nas przekonanie, że wszyscy należymy do „jednej rodziny - zarówno migranci, jak społeczności lokalne, które ich przyjmują - i wszyscy mamy takie samo prawo do korzystania z dóbr ziemi, których przeznaczenie jest powszechne. Solidarność i dzielenie się są oparte na tej właśnie podstawie. Z tego rodzi się miłość, która każe nam odczuwać potrzeby innych jak swoje własne, dzielić się z innymi swoimi dobrami i starać się także o to, aby coraz bardziej rozszerzała się w świecie komunia wartości duchowych (por. Benedykt XVI, Orędzie na Światowy Dzień Pokoju - 1.01.2013).
Oczywiście rządy mają prawo do podjęcia działań przeciwko nielegalnej emigracji, przy poszanowaniu praw człowieka wszystkich obywateli. Należy równocześnie pamiętać o podstawowej różnicy, jaka zachodzi pomiędzy uchodźcami, którzy uciekają z kraju z przyczyn politycznych, religijnych, etnicznych lub innych form prześladowania czy wojen a osobami, które po prostu szukają nielegalnego wejścia do kraju i tymi którzy wyjeżdżają tylko po to, aby polepszyć swoją sytuację materialną (por. (por. Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo przesiedlonych. Wytyczne Duszpasterskie. Papieska Rada do spraw duszpasterstwa migrantów i podróżujących - Papieska Rada Cor unum, 57).
Na marginesie pozwolę sobie podzielić się zaskoczeniem, jakiego doznałem na ostatnim spotkaniu Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE) w Luksemburgu, gdy mój włoski rozmówca stwierdził, że pierwszy raz słyszy o dwóch milionach obywateli Ukrainy, którzy w 2017 pracowali w Polsce, i o tym, że do końca 2018 roku liczba ta sięgnie 3 milionów osób. Stan niewiedzy Zachodu tłumaczył sobie oportunizmem Unii, która chce milczenia o wojnie na Ukrainie.
W każdym razie, w podejmowaniu problemu uchodźców i ubiegających się o azyl najważniejszym punktem odniesienia nie może być bezpieczeństwo narodowe, lecz jedynie człowiek. „Zasada centralnego miejsca osoby ludzkiej [...] zobowiązuje nas do przedkładania zawsze bezpieczeństwa osobistego ponad bezpieczeństwo narodowe".
W tym miejscu nie od rzeczy będzie przypomnienie sceny sądu ostatecznego: „Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: ‘Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie'. Wówczas zapytają i ci: ‘Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?' Wtedy odpowie im: ‘Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili' " (Mt 25,41-45).
Całość: http://www.archpoznan.pl/content/view/4646/109/
Przeczytaj poprzedni artykuł!
OSTRZEŻENIE POGODOWE DLA WIELKOPOLSKI
